Bir ilişkiyi nasıl bitirirsiniz?

Sevdiğiniz, değer verdiğiniz biriyle yolları ayırma kararını nasıl eyleme dökersiniz?

Hep söylediğim gibi; bir ilişkiyi bitirirken gösterdiğimiz tavır aslında bizim kim olduğumuzu anlatır. Uzun yıllar boyunca hep “temiz kapanışlara” takıntılı oldum. Ne olursa olsun güzel bir şekilde ayrılmak istedim. Ama bu takıntım çoğu zaman beni çok zorladı.

Oysa aslında arkadaşlar; hepimiz birilerinin hayatında gündüzü yaşatırken, birilerinin hayatında geceyi yaşattık. Hepimiz “insan olma” halini deneyimliyoruz. Başka bir şeyi deneyimleseydik, inanıyorum ki insan bedenine sıkışıp kalmazdık.

Yani?

Bazen olaylar, durumlar bizden bağımsız nehrin doğal akışında ilerler. Zaten hayat dediğimiz şey tam da budur!

Ben ne zaman nefes alamadığımı hissetsem, yağmur sonrası su birikintilerinin yanına giderim. Orada akan suyu izlerim ve “su akar, yolunu bulur” cümlesinin gerçekte ne demek olduğunu yeniden hatırlarım. Çünkü her su birikintisi kendi akışının izindedir ve bu akışı değiştirmek imkansızdır.

Yani?

Hayat olduğu gibidir. Ve kimseyi, hayat sinemasında sadece birkaç sahne için yargılamamak lazım. Çünkü o karakterin kendi filminde bambaşka bir hikayesi vardır.

Biliyorum, bunu kabul etmek kolay değil. Geçenlerde bir öğrencim bana “Teslimiyet ne demek?” diye sordu. Teslimiyet, kelimelerle anlatılabilecek bir şey değil. Ama ben, bir ağacın solan yapraklarını zarafetle bırakışında görüyorum. Daha büyük olana kendini bırakma hali…

İnsan olarak hep bir şeyleri değiştirmek istiyoruz. Ben de aynı yanılgıya düşüyorum. Çünkü bu da insan olmanın bir parçası.

Yani?

Hayat bizden bağımsız akıyor. Vedaları bile güzelleştirme çabamdan son dönemde özgürleşmeyi seçtim. Bir sohbet sırasında yeniden fark ettim ki: Bazı bitişlerin “temiz kapanışlara” ihtiyacı yok. Bazen konuşmaya bile gerek yok. Çünkü bazı vedalar, maalesef güzel kapanışları da hak etmiyor.

Ama unutmayın, bu filmin karakteri sizsiniz. İsterseniz tek başınıza da temiz bir kapanış yapabilirsiniz.

İnsan, merhaba diyebildiği gibi teşekkürler ve güle güle de diyebilmeli. Hangi ilişki olursa olsun… Ama olmuyorsa, akmıyorsa kalpten zorlamayın. Bazen musluğu açıp, oradan kapatmak daha sağlıklıdır.

Ve vakti geldiğinde… Evet, vakti geldiğinde… Tüm bu sıkışmış deneyimlere gülümseyerek bakabiliyorsunuz.

Ve bence bu, her şeye bedel. 

İlginizi çekebilir: İlişkilerde yaralanmak: Nasıl köklerimizi güçlendiririz